سیلیس (SiO₂) یکی از پرمصرف‌ترین مواد معدنی در جهان است که به دلیل ویژگی‌هایی مانند سختی بالا، مقاومت شیمیایی و پایداری حرارتی، در صنایع گوناگون مورد استفاده قرار می‌گیرد. گستردگی کاربرد سیلیس باعث شده این ماده به‌عنوان یک ماده استراتژیک در حوزه‌های سنتی و فناوری‌های نوین شناخته شود.

یکی از اصلی‌ترین کاربردهای سیلیس در صنعت شیشه‌سازی است. سیلیس به‌عنوان ماده اولیه اصلی، نقش تعیین‌کننده‌ای در شفافیت، استحکام و کیفیت شیشه دارد. در کنار آن، در صنعت سرامیک و کاشی نیز سیلیس برای افزایش دوام، مقاومت حرارتی و بهبود بافت محصول استفاده می‌شود.

در صنعت ساختمان، سیلیس به‌عنوان پرکننده در تولید بتن‌های توانمند، سیمان‌های مقاوم و آجرهای نسوز به‌کار می‌رود. استفاده از سیلیس در این محصولات باعث افزایش مقاومت مکانیکی، کاهش نفوذپذیری و افزایش طول عمر سازه‌ها می‌شود.

در ریخته‌گری و صنایع فلزی، ماسه سیلیسی نقش مهمی در قالب‌سازی دارد زیرا در برابر حرارت‌های بالا پایداری مناسبی دارد. همچنین در صنایع شیمیایی و نفت و گاز، سیلیس برای تولید سیلیکات‌ها، سیلیکون متال و به‌عنوان ماده‌ای برای حفاری چاه‌های نفتی استفاده می‌شود.

کاربرد سیلیس تنها به صنایع سنگین محدود نمی‌شود؛ در صنایع داروسازی و غذایی نیز از سیلیس به‌عنوان ماده ضدکلوخه (Anti-caking agent) و پایدارکننده استفاده می‌شود. علاوه بر آن، در حوزه الکترونیک، سیلیس در تولید نیمه‌هادی‌ها، فیبرهای نوری و تجهیزات مخابراتی نقش کلیدی ایفا می‌کند.

به طور کلی، تنوع و گستردگی کاربرد سیلیس نشان می‌دهد که این ماده معدنی ارزشمند، نه تنها در صنایع سنتی بلکه در فناوری‌های نوین نیز اهمیت بالایی دارد و تقاضای جهانی آن رو به افزایش است.